Gökten nasıl olsa İstanbul da
Yaptığımdan haberi olmaz
Bilmiyorsun ki dostlarım var
Yaptığın her şey iyi olmaz
Yaptıklarına bakılırsa kendini veli sanarsın
Kalbini Allah biliyor çok da umursamazsın
Gece yatarken vicdanın sızlamaz
Timsah gözyaşları içinde kalmaz
Fazla geçme Ulu Irmak köprüsünden
Ürkütürsün vakvakları
Yanında gezer yalakaları
Kimsenin yaptığı yanına kâr kalmaz
Beddua alma tutarsa kimse kurtaramaz
Deliliğime denk gelme
Orda bende hükümsüzüm
Burada bağ yok ben de üzümsüzüm
Kalpleri eviren çeviren Allah'tır
Belaya düşsen bile onu unutmamaktır
Sana yazdıklarımı üzerine almıyorsun
Gökten bu deyip kahkaha atıyorsun
Çok meraklısın kendini sorgulasana
Kalbin kör olmuş anlasana
Makam gelip geçici sen bunlardan ibret al
İbret almıyorsan Ervahta bakıp kal