Mutluluk ne miydi?Küçücük bir fısıltıydı mutluluk…Tarif edilemezdi.Küçücük şeylerle kocaman bir dünya kurabilmekti.Paylaşmaktı mutluluk…Sevgiydi…Asıl mutluluğu parada,şanda,şöhrette sananlar yanıldı.Mutluluk paraya,pula,mevke,makama,şöhrete sığmayacak kadar pahalı;kimsesiz kalmış bir çocuğun döktüğü gözyaşlarını paylaşacak, sarılınca ona dünya olacak kadar ucuzdu.

Mal,mülk parayla satın alınabilirdi.Zamanla kazanılıp kaybedilebilirdi ve sonunda yok olmaya mahkumdu.Ama sevgiyi satın almaya milyonların gücü yetmezdi.Pahalı parfümler,pahalı kıyafetler,pahalı arabalar ve lüks yaşanılan hayatı belli miktarlarda  parayla satın alması mümkündü. Ama duygu parayla satın alınamayacak kadar değerli ve pahalıydı.İstesek de geri satın alamayacağımız zaman misali,mutlu anılar biriktirebilmekti asıl zenginlik… Alçak gönüllü, gösterişsiz, iddiasız bir mutluluk; mutluluğun en iyi biçimidir. La Fontaine

Mutluluk sevgi gerektiriyordu.Karşılıksız,çıkarsız doyasıya sevmekti birini.O sevgiyi yüreğinin en derininde hissedebilmekti.Sevgi olmayan hiçbirşey anlamlı değildi.Sevgisiz yapılan bir yemek lezzetli değildi,yemeğe duygularını katarak yemeği lezzetli hale getiren sevgiydi.Sevgisiz yapılan iş bile,işkence gelirdi insana.Sevgiyle yapılan iş asla para kazanmak için yapılan bir eylem olarak gelmezdi insana aşkla,zevkle yapabilirdi insan çünkü içinde sevgi olan herşeyde mutluluk da vardı.

Mutluluk paylaşmaktı. Paylaşıldıkça çoğalırdı.Bazen bir ekmeği,acıyı,bazense sevinci.Hayatı paylaşabilmekti…Yalnız,kimsesiz,yetim kalmış birinin yalnızlığını;Yoksul,muhtaç,aç kalmış birisiyle ekmeğini,bazense yatakta hastalıktan yorgun,bitkin bitmiş hastanın duasını… Bizi mutlu eden bir şeyin sahibi olmak değil, tadına varmaktır. Montaigne

Mutluluk yardımcı olabilmekti elinden geldiğince…Ama yardımların gizli olmalıydı.Birisinin yüzündeki gülümsemenin sebebi olduğunu bilmek bile seni mutlu etmeye yeterdi.Birine yardımcı olabilmek için çok büyük paralara ihtiyaç yoktu,herkes imkanı kadar yardımcı olabilirdi birilerine…Bazen insana,bazense masum bir hayvana.Birilerine yardımcı oldukça kendinizi daha da mutlu hissedecek yardımlarınız bir gün size bir şekilde dönecektir…

Mutluluğu lüks hayatta zannedenler yanıldı.Mutluluk küçücük şeylerde saklıydı.Mutlu olmamak için bahaneler aramak yerine,mutlu olmak için o kadar nedenleriniz var ki…Başkalarının hayatlarına özenmeyin,belki de hayatlarına özendiğiniz o insanlar sizin hayatınızdaki tek bir zerreye muhtaç. Unutmayın;Mutlu olmak her şeye sahip olmak değil, sahip olduğun kadarını her şey yapabilmektir.” K. Tazeoğlu”